Pewnie nie raz usłyszał_ś w mediach, że nasze dzieci, tak twoje jak i moje, są  pokoleniem rozproszonym. To prawda. Bo żyją w świecie rozproszonych dorosłych. I zalewu gigantycznych rozrywek cyfrowych.  Kurs uważności jest nauką inną niż wszystkie. Jest drogą, którą przemierzę z twoim dzieckiem przez pierwszych dziesięć przystanków. Dalej podąży już samodzielnie, wybierając bardziej świadomie. Rodzice czasem mnie pytają, jak zachęcić swojego syna lub córkę do wzięcia udziału w kursie.  Jak go lub ją wesprzeć w trakcie lub po.

Nie mam rad instant. Mogę cię jednak zaprosić do kilku postaw.

• Nie naciskaj. Nie dawaj niechcianych rad. Po prostu zaciekawiaj tematem tego kursu - pokazując mu choćby ten film z udziałem idoli koszykarskiego świata.  Albo ten bezpośrednio z boiska. I naprowadź na potencjalne korzyści, jakie twoje dziecko może z niego może. 

• Możesz zbudować motywację opowiadając swojemu dziecku, jak tobie było trudno opanować stres będąc nastolatkiem. Może masz jakąś ciekawą nieznaną historię? I choć nie wiesz na pewno, czy wtedy skorzystałbyś z tej szansy, dziś rozumiesz, że jest to opcja na lepsze życie wśród nastoletnich burz.

• W trakcie kursu nie dopytuj "jak było", "czego się nauczyłeś", "i jak, lepiej?" Po prostu zrób przestrzeń bez pytań i oceniania. Obserwuj, zaciekawiaj się  tym, co się wydarza bez świdrujących pytań. Dając empatię i wsparcie.

• Pamiętaj, że praktyka w domu nie jest obowiązkiem i zadaniem domowym. Jest zaproszeniem. Prezentem, które dziecko daje sobie samemu. A słuchanie telefonu na słuchawkach nie zawsze jest tym, czym może ci cię wydawać:)

• Ucz się być obecnym w życiu. Bądź towarzyszem twojego dziecka w tej nowej drodze. Z wiarą, że jest kompletne, wystarczające i ma wszystko, by praktykować w swoim życiu uważność. 

• Możesz też samodzielnie praktykować lub zapisać się na kurs MBLC dla dorosłych. To może być początek wspólnej podróży.